I SCENA

 I SCENA 

KULTURA KULTURĄ

                                           Foto: Teatr Narodowy w Warszawie

Sekwencja ujęć polskich instytucji kultury. Gmach Teatru Narodowego, puste wnętrza, klatki schodowe, widownia. Powolne przejazdy kamery po pustych korytarzach. Nagle słyszymy dźwięki strojącej się orkiestry. Dźwięki cichną. Ujęcia kręcone w gmachach muzeów. Ujęcia przedstawiające ekspozycje, malarstwo rzeźby. Widzimy greckie muzy.

Słyszymy głos lektora, który mówi o znaczeniu kultury i sztuki w życiu społeczeństwa. Zwraca uwagę na szczególną rolę artysty, o tym że darzony był szacunkiem i estymą, ponieważ rozumiano, że jego praca jest ważna dla tożsamości narodów.

Na ekranie widzimy rejestracje starych spektakli teatralnych oraz przedwojenne filmy. Pojawiają się również obrazy abstrakcyjne oraz współczesne instalacje artystyczne.

Lektor kontynuuje swój wywód o naturze sztuki. Zwraca uwagę na to, że jej istota jest często nieuchwytna i wymyka się definicjom. Z drugiej strony potrzeba tworzenia oraz odbioru sztuki jest głęboko zakorzeniona w każdym człowieku. Potrzeba ta jest tak mocna, że potrafi się oprzeć wielu przeciwnościom losu, a duch społeczeństwa wystawionego na ciężką próbę, dzięki sztuce i kulturze jest o wiele silniejszy.

Widzimy detale architektoniczne secesyjnych kamienic. Kamera kieruje się coraz wyżej widzimy niebo i tytuł.

KULTURA NIEWŁAŚCIWIE UROZMAICONA