SCENARIUSZ
SCENARIUSZ
KULTURA NIEWŁAŚCIWIE UROZMAICONA
I SCENA
KULTURA KULTURĄ
Sekwencja ujęć polskich instytucji kultury. Gmach Teatru Narodowego, puste wnętrza, klatki schodowe, widownia. Powolne przejazdy kamery po pustych korytarzach. Nagle słyszymy dźwięki strojącej się orkiestry. Dźwięki cichną. Ujęcia kręcone w gmachach muzeów. Ujęcia przedstawiające ekspozycje, malarstwo rzeźby. Widzimy greckie muzy.
Słyszymy głos lektora, który mówi o znaczeniu kultury i sztuki w życiu społeczeństwa. Zwraca uwagę na szczególną rolę artysty, o tym że darzony był szacunkiem i estymą, ponieważ rozumiano, że jego praca jest ważna dla tożsamości narodów.
Na ekranie widzimy rejestracje starych spektakli teatralnych oraz przedwojenne filmy. Pojawiają się również obrazy abstrakcyjne oraz współczesne instalacje artystyczne.
Lektor kontynuuje swój wywód o naturze sztuki. Zwraca uwagę na to, że jej istota jest często nieuchwytna i wymyka się definicjom. Z drugiej strony potrzeba tworzenia oraz odbioru sztuki jest głęboko zakorzeniona w każdym człowieku. Potrzeba ta jest tak mocna, że potrafi się oprzeć wielu przeciwnościom losu, a duch społeczeństwa wystawionego na ciężką próbę, dzięki sztuce i kulturze jest o wiele silniejszy.
Widzimy detale architektoniczne secesyjnych kamienic. Kamera kieruje się coraz wyżej widzimy niebo i tytuł.
KULTURA NIEWŁAŚCIWIE UROZMAICONA
II SCENA
CZĘŚĆ I – WOJNA
Materiały archiwalne z początku II Wojny Światowej.
Lektor: Niewiele ponad dwadzieścia lat po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, 1 września 1939 hitlerowskie Niemcy dokonały ataku na Polskę. Niedługo potem cały nasz kraj znalazł się pod okupacją. 15 września nowopowołany szef administracji cywilnej, Hans Frank, dostał od Hitlera rozkaz, by Polskę traktować jako obszar wojenny i zdobyczny oraz bez miłosierdzia je wyeksploatować, czyniąc z nich rumowisko pod względem gospodarczym, społecznym, kulturalnym i politycznym.
Ujęcia okupowanej Warszawy i innych miejscowości. Swastyki i służby niemieckie. Lektor kontynuuje: Prędko i ochoczo przystąpiono do realizacji rozkazu. Jednak Polacy, ze swoim hartem ducha i żywą pamięcią okresu stu dwudziestu trzech lat nieobecności na mapach Europy, nie byli skłonni poddać swojej kultury i tożsamości okupantowi.
Archiwalia dokumentujące działalność konspiracyjną Polaków.
Słowa lektora: Szybko powstał silny ruch oporu, który szybko ewoluował do unikalnego w skali historii światowej zjawiska, jakim było Polskie Państwo Podziemne, wraz z własnym wojskiem, które w końcu przyjęło nazwę Armia Krajowa. Jednak walka o wolność toczyła się na wszelkich możliwych polach. Wobec zakazu jakiejkolwiek działalności edukacyjnej, kulturalnej czy artystycznej, Polacy zaspokajali wyższe potrzeby duchowe za plecami Niemców.
Archiwalia pokazujące Tajne Komplety, konspiracyjne plakaty itp.
Lektor kontynuuje: Ciekawe jest natomiast to, jak w nowej rzeczywistości odnaleźli się artyści, dla których kultura i sztuka była całym życiem. Oto kilka różnych przykładów strategii przetrwania.
PRZEDSTAWIAMY BOHATERÓW
III SCENA
Przedstawiamy bohaterów
Mieczysława Ćwiklińska
Foto: NAC
IV SCENA
Przedstawiamy bohaterów
Adolf Dymsza
Foto: NAC
V SCENA
Przedstawiamy bohaterów
Igo Sym
Foto: NAC
VI SCENA
CZĘŚĆ II - STAN WOJENNY
Przemówienie generała Wojciecha Jaruzelskiego: Obywatelki i obywatele Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej! Zwracam się dziś do Was jako żołnierz i jako szef rządu polskiego. Zwracam się do Was w sprawach wagi najwyższej. Ojczyzna nasza znalazła się nad przepaścią.
Archiwalne ujęcia szarych komunistycznych bloków w zimowej aurze. Głos lektora (zachodzący na przemówienie generała): Taki obrazek zobaczyły miliony Polaków rankiem 13 grudnia 1981 roku, oczekując na popularną audycję dla dzieci. Jednak dla wielu tysięcy z nich już poprzednia noc była nieprzespana.
Powrót do przemówienia generała: Ogłaszam, że w dniu dzisiejszym ukonstytuowała się Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego. Rada Państwa, w zgodzie z postanowieniami Konstytucji, wprowadziła dziś o północy stan wojenny na obszarze całego kraju.
Archiwalia przedstawiające czołgi i oddziały ZOMO na ulicach polskich miast. Komentarz lektora: Wprowadzenie stanu wojennego było odpowiedzią komunistycznej władzy na falę strajków, mających miejsce w całej Polsce po wprowadzeniu w życie postanowień porozumień sierpniowych i utworzenie Niezależnych Samorządnych Związków Zawodowych „Solidarność”. Dzięki stanowi wojennemu możliwe były represje, w tym internowanie blisko 10 000 opozycjonistów. W efekcie tych działań rozwiązano również najbardziej kulturotwórcze antykomunistyczne inicjatywy: Niezależne Zrzeszenie Studentów, Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, Związek Polskich Artystów Plastyków, czy Związek Literatów Polskich. Jak łatwo się domyślić, ludzie kultury nawet w stanie wojennym nie zaprzestali swojej działalności. Musieli jedynie opracować nowe jej formy.
Przejście do opowieści o najciekawszych inicjatywach okresu stanu wojennego, jak początki Pomarańczowej Alternatywy.
VII SCENA
Przedstawiamy bohaterów
Maria Dłużewska
VIII SCENA
Przedstawiamy bohaterów
Halina Mikołajska
Foto: domena publiczna
IX SCENA
Przedstawiamy bohaterów
Janusz Kłosiński
X SCENA
CZĘŚĆ III - CZAS PANDEMII
Puste ulice miast, puste parki.
Przechadzają się jedynie pojedyncze osoby z psami. Na twarzach mają maseczki.
Słyszymy komunikaty podawane z megafonu, po chwili widzimy powoli jadący
radiowóz: „Uwaga, uwaga! Tu policja. Mamy stan epidemii. Zostań w domu!”
Sekwencja ujęć doniesień medialnych
na temat wzrostu zachorowalności na Covid-19. Ujęcia kolejek przed sklepami z
zachowaniem zasad dystansu społecznego, zamkniętych szkół, parków, placów
zabaw, informacji o obowiązku zachowania dystansu i noszenia maseczek. Głos
lektora z of fu: Luty był okresem
oczekiwania, na początku marca wszystko szybko się zmieniało, jak w
kalejdoskopie. Polacy w trosce o wspólne zdrowie dostosowywali się do kolejnych
obostrzeń. Dla jednych były akceptowalne, innym wywracały życie do góry nogami,
jeszcze inni nie mogli doszukać się w nich logiki. W końcu przyszedł całkowity lockdown.
Wszyscy musieliśmy zmienić dotychczasowy sposób funkcjonowania. Dotychczasowe
życie.
Sekwencja ujęć ludzi w swoich
domach w kamerkach laptopów. Młodzież szkolna, pracownicy korporacji, politycy
i dziennikarze. Lektor kontynuuje: Polacy
przenieśli swoje codzienne aktywności do internetu. Zdalna praca, zdalne
nauczanie, załatwianie spraw urzędowych zdalnie, a nawet yoga online. Ale co z
naszymi potrzebami, których nie da się zaspokoić online?
Sekwencja ujęć zamkniętych teatrów,
kin, galerii sztuki, sal koncertowych. Lektor: Kultura i sztuka opierają się na bliskim spotkaniu. Na chęci poznania
punktu widzenia drugiego człowieka. W końcu na bezpośrednim, intensywnym
kontakcie. Artyści oraz pracownicy sektora kultury wkładają w swoją pracę całe
swoje życie, a miejsca spotkań z odbiorcami sztuki są ich drugim domem. Jak
odnalezienie się w nowej rzeczywistości wyglądało w ich przypadku? Czy internet
był w stanie stworzyć im przestrzeń do dalszej działalności? A może są jeszcze
jakieś inne sposoby kontaktu z widzami, słuchaczami czy czytelnikami? W końcu
czy prawdziwe jest stwierdzenie, że to właśnie ograniczenia tworzą sztukę…?
XI SCENA
Przedstawiamy bohaterów
Tomasz Włosok
Jestem pod wrażeniem. Nie mogę doczekać się filmu.
OdpowiedzUsuńTo bardzo miłe, że podoba się Pani. Mam nadzieję, że uda się nakręcić film.
UsuńBardzo mi się podoba i babci też. Moja babcia ma zawsze rację
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję za miłe słowa. Pozdrowienia dla Babci.
UsuńGratuluję !!! Czekam na niecierpliwością na film.
OdpowiedzUsuńChciałbym zobaczyć film. Nie jestem ekspertem ale czytając scenariusz wydaje mi się, że może być z tego fajny film.
OdpowiedzUsuń