X SCENA

  X SCENA

CZĘŚĆ III - CZAS PANDEMII

                                 Foto: domena publiczna

Puste ulice miast, puste parki. Przechadzają się jedynie pojedyncze osoby z psami. Na twarzach mają maseczki. Słyszymy komunikaty podawane z megafonu, po chwili widzimy powoli jadący radiowóz: „Uwaga, uwaga! Tu policja. Mamy stan epidemii. Zostań w domu!”

Sekwencja ujęć doniesień medialnych na temat wzrostu zachorowalności na Covid-19. Ujęcia kolejek przed sklepami z zachowaniem zasad dystansu społecznego, zamkniętych szkół, parków, placów zabaw, informacji o obowiązku zachowania dystansu i noszenia maseczek. Głos lektora z of fu: Luty był okresem oczekiwania, na początku marca wszystko szybko się zmieniało, jak w kalejdoskopie. Polacy w trosce o wspólne zdrowie dostosowywali się do kolejnych obostrzeń. Dla jednych były akceptowalne, innym wywracały życie do góry nogami, jeszcze inni nie mogli doszukać się w nich logiki. W końcu przyszedł całkowity lockdown. Wszyscy musieliśmy zmienić dotychczasowy sposób funkcjonowania. Dotychczasowe życie.

Sekwencja ujęć ludzi w swoich domach w kamerkach laptopów. Młodzież szkolna, pracownicy korporacji, politycy i dziennikarze. Lektor kontynuuje: Polacy przenieśli swoje codzienne aktywności do Internetu. Zdalna praca, zdalne nauczanie, załatwianie spraw urzędowych zdalnie, a nawet yoga online. Ale co z naszymi potrzebami, których nie da się zaspokoić online?

Sekwencja ujęć zamkniętych teatrów, kin, galerii sztuki, sal koncertowych. Lektor: Kultura i sztuka opierają się na bliskim spotkaniu. Na chęci poznania punktu widzenia drugiego człowieka. W końcu na bezpośrednim, intensywnym kontakcie. Artyści oraz pracownicy sektora kultury wkładają w swoją pracę całe swoje życie, a miejsca spotkań z odbiorcami sztuki są ich drugim domem. Jak odnalezienie się w nowej rzeczywistości wyglądało w ich przypadku? Czy internet był w stanie stworzyć im przestrzeń do dalszej działalności? A może są jeszcze jakieś inne sposoby kontaktu z widzami, słuchaczami czy czytelnikami? W końcu czy prawdziwe jest stwierdzenie, że to właśnie ograniczenia tworzą sztukę…?